เหรียญรุ่นแรก พระอาจารย์กงมา

เหรียญรุ่นแรก พระอาจารย์กงมา จิรปุญโญ วัดดอยธรรมเจดีย์ ต.ตองโขบ อ.โคกศรีสุพรรณ จ. สกลนคร เนื้อฝาบาตร สภาพสวยมากๆ
เหรียญรุ่นนี้ สร้างในราวปี 2505 จำนวนการสร้างไม่มีหลักฐานชัดเจน คาดว่าน่าจะหลักร้อยไม่ถึงพันเหรียญ เพราะพบเห็นน้อยมาก พระจะมี 2 วรรณะ เหลืองแบบฝาบาตรทั่วไป และ ออกแดงเหมือนนาค

พระอาจารย์กงมา เป็น1 ใน 28 พระอรหันต์องค์หนึ่งในสายพ่อแม่ครูอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ที่หลังมรณภาพอัฐและอังคาร แปรสภาพเป็นพระธาตุ ที่หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ได้นำมาประดิษฐานที่พระธุตังคเจดีย์ วัดอโศการาม

พระอาจารย์กงมาและพระอาจารย์ลี วัดอโศการาม
ได้ทำพิธีทัฬหิกรรมญัตติเป็นภิกษุในคณะธรรมยุตนิกาย ที่วัดบูรพา จ.อุบลราชธานี โดยมี ท่านเจ้าคุณพระปัญญาพิศาลเถร (หนู) เป็นพระอุปัชฌาย์ ท่านพระอาจารย์เพ็ง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ โดยพระอาจารย์กงมาได้ฉายาว่า “จิรปุญโญภิกขุ” และ พระอาจารย์ลีได้ฉายาว่า “ธมฺมธโรภิกขุ”
เพราะเหตุนี้ท่านทั้งสองคือ พระอาจารย์กงมาและพระอาจารย์ลี จึงได้มีการสนิทสนม และเคารพนับถือซึ่งกันและกันตลอดมา

พระอาจารย์กงมา จิรปุญโญ เป็นพระที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัย และ มีปฏิปทาอันอุกฤษฏ์ ซึ่งมีลูกศิษย์ที่เจริญรอยตาม และ เป็นที่ยอมรับในวงศ์พระกรรมฐาน ก็ได้แก่

หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม อ.สามโคก ปทุมธานี
หลวงปู่วิริยังค์ สิรินธโร วัดธรรมมงคล ซอยสุขุมวิท101 เขตพระโขนง กทม.
หลวงปู่อุ่น กัลยาณธัมโม (หลานพระอาจารย์กงมา) วัดป่าวิสุทธิธรรม อ.โคกศรีสุพรรณ สกลนคร
หลวงปู่แบน ธนากโร วัดดอยธรรมเจดีย์ อ.โคกศรีสุพรรณ สกลนคร
หลวงปู่แสวง อมโร วัดป่าชัยวารินทร์ อ.บ้านไผ่ ขอนแก่น
หลวงปู่อว้าน เขมโก วัดป่านาคนิมิตร อ.โคกศรีสุพรรณ สกลนคร
หลวงปู่อ้ม สุขกาโม วัดถ้ำผาผึ้ง อ.ดงหลวง จ.มุกดาหาร
คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ สำนักชีบ้านห้วยทราย อ.คำชะอี มุกดาหาร เป็นต้น

เกิดวันที่ ๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๔๓
มรณะเมื่อวันที่ ๑๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๐๕
ก่อนจะมรณภาพ พระอาจารย์กงมาได้พยากรณ์เรื่องการมรณภาพของตัวท่านเองให้ศิษย์ฟังล่วงหน้านานแล้ว ว่าท่านจะมรณภาพด้วยรถ และก็เป็นเช่นนั้นจริง คือ ท่านประสบอุบัติเหตุรถคว่ำ ขณะเดินทางไปงานนิมนต์แห่งหนึ่ง ที่จังหวัดจันทบุรี

-------------------------------------------------

****จากส่วนหนึ่งที่สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ (ม.ร.ว.ชื่น นภวงศ์ สุจิตฺโต) วัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพฯ ทรงได้ชื่นชมและกล่าวสรรเสริญพระอาจารย์กงมา จิรปุญฺโญ

ในปี พ.ศ. ๒๔๘๑ และ พ.ศ. ๒๘๔๒ มีผู้นำเรื่องไปทูลฟ้อง สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ (ม.ร.ว.ชื่น นภวงศ์ สุจิตฺโต) วัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพฯ

ว่า พระอาจารย์กงมา จิรปุญฺโญ ปฏิบัติผิดพระวินัยหลายเรื่อง เช่น พระอาจารย์กงมาสะพายบาตรเหมือนพระมหานิกาย พระอาจารย์กงมาเทศน์แปลหนังสือผิด

ไม่ถูกต้องตามคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ พระองค์นั้น เสด็จไปทอดพระเนตรวัตรปฏิบัติของ

พระอาจารย์กงมาเองถึงในป่า จนประจักษ์ด้วยพระองค์เองแล้วตรัสว่า การสะพายบาตรอย่างนี้ก็เหมือนกับอุ้ม ไม่ผิดวินัยหรอก กลับเรียบร้อยดีด้วย

ส่วนเรื่องแสดงธรรมนั้น ทรงตรัสชมเชยด้วยซ้ำว่า เทศน์เก่งกว่ามหาเปรียญ ๙ ประโยคเสียอีก นอกจากนี้ยังมีผู้ไปทูลฟ้องสมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ ว่า

เวลาไปธุดงค์พระอาจารย์กงมาทำตัวเป็นผู้วิเศษ แจกของขลังให้กับประชาชนหลงไปในทางผิด ทำให้สมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ ขอออกธุดงค์กับท่านอาจารย์กงมา

เพียงสองต่อสอง และทรงขอร้องไม่ให้บอกใครว่าเป็นสมเด็จพระสังฆราช จากนั้นพระอาจารย์กงมา จิรปุญฺโญ ได้นำพาสมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ ออกเดินธุดงค์ไปยังสถานที่ต่างๆ ที่ท่านเคยออกธุดงค์มาแล้ว

วันหนึ่งได้ไปปักกลดพักอยู่ที่เชิงเขาสระบาป เกิดลมพายุฝนตก กลดไม่สามารถป้องกันน้ำฝนได้ อนึ่ง การปักกลดของพระธุดงค์ก็ต้องอยู่ห่างกันพอสมควร สมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ

ทรงเปียกปอนไปหมด ส่วนพระอาจารย์กงมาก็นั่งตากฝนแต่บริขารไม่เปียก เมื่อฝนหยุด ท่านก็ครองผ้าเข้าเฝ้าสมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ ทำให้เกิดความฉงน สมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ

จึงตรัสถามว่า ทำไม่จึงไม่เปียก ได้รับคำตอบว่า มีคาถาดี ภายหลังเสด็จกลับจากเดินธุดงค์สู่วัดทรายงามแล้ว สมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ จึงตรัสถามสามเณรวิริยังค์ บุญทีย์กุล

จึงได้ทราบว่า เมื่อเวลาฝนตก พระองค์ต้องเก็บของทั้งหมดใส่ลงไปในบาตร แล้วปิดฝาบาตรให้สนิท ถึงตอนนี้ทำให้สมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ ทรงเข้าใจชัดว่า คาถาดีป้องกันฝนได้นั้นคืออย่างนี้เอง

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ (ม.ร.ว.ชื่น นภวงศ์ สุจิตฺโต) ทรงตรัสชมเชยการออกธุดงค์ และการปฏิบัติกรรมฐานของพระอาจารย์กงมาว่าได้ให้ประโยชน์อย่างมาก

การออกธุดงค์และการปฏิบัติเช่นนี้ ถ้าทำกันมากๆ จะทำให้พระศาสนาเจริญก้าวหน้ายิ่งขึ้น พระองค์ยังได้ให้ความคุ้มครอง สรรเสริญพระอาจารย์กงมา จิรปุญฺโญ ด้วยดีโดยตลอดมา